24/03/11

.
"La mie rue"


Na rue adonde camino,
ls passos son debagarosos, cçumpassados, témbran ls caiatos.
Na rue adonde camino,
sóbran ls sentalhos adonde las andorinas póusan i cáien
sous cagados.

Na mie rue hai ua fuonte
que cuorre andefrente, quaije an silenço, solo para eillha;
las barrilas scachórun-se i eilha, cun sues scaleiras de piedra,
cuntina a cumprir sue funçon, mas bai morrendo de solidon.

Na mie rue las piedras scáldan,
ten-te nun caias, son a pies.
La rue adonde you joguei al chete, a las palombas,
i me ampuntaba al toque de las Trindades, stá marimunda,
xorda de giente.

l you
camino cun pies firmes na mie rue,
acenhando als sentalhos muita beç scundidos atrás la
parreira de uba rei,
rebelando retratos de an tiempos.

Camino, pie firme anté un die
an que las piedras de la rue nun me dígan adonde stan
i you,
ten-te nun caias, caminarei para outra rue que nun la mie...

Adelaide Monteiro in " Antre Monas l Sbolácios", Zéfiro, Sintra, 2010, p 33.
.